Dagboek: Dag 39 - De Derde Leeftijd (Laatste dag in Deurne)
; newWindow.focus())
Woensdag 26 oktober 2005.
Het is opvallend dat het vooral oude mensen zijn die de deur open doen wanneer we aanbellen. Toch wel meer dan de helft van de mensen die we te woord staan zijn van de derde leeftijd. Het is ook opvallend dat het vooral oude mensen zijn die negatief of verbitterd reageren, terwijl jonge mensen meestal veel positiever zijn ingesteld. De zogenaamde ‘verzuring’ lijkt ons vooral aanwezig bij bejaarden. Maar dat geldt zeker niet voor iedereen. Er zijn ook tal van oude mensen die ons veel sympathie tonen en ons veel succes wensen. Tijdens gesprekken met bejaarde mensen hebben we het altijd moeilijk wanneer ze het onderwerp van hun eigen dood aansnijden. Da’s een gevoelig onderwerp en in het begin wisten we niet goed hoe erop te reageren. Het is niet vanzelfsprekend. Zeker niet als je zo’n reactie niet verwacht.
“Ik heb het ni meer lang te trekken menier, misschien haal ik de volgende verkiezingen ni.” is niet direct het antwoord dat ge verwacht wanneer ge mensen informeert over hun nieuwe mogelijkheid tot protest. Toen we meer dan een maand geleden in Ekeren een oude vrouw hadden die de flyer weigerde en zei ‘het is niet nodig meneer’ dachten we dat ze gewoon geen interesse had. Maar misschien was het wel een vergelijkbare reactie en dacht deze vrouw ook dat ze de volgende verkiezingen niet meer zou halen?
“Och manneke, ik zen on men leste doage bezig, ziede da ni?” was nog zo’n reactie die mijn kompaan Bachir een tijdje terug te horen kreeg van een oude man.
“Maar meneer, u moet niet zo pessimistisch zijn.” antwoordde mijn kompaan vriendelijk.
“Ik zing nimier goe, mor ik zal men best doeng oem het te leze zenne.” zei hij toen hij de NEE-flyer in zijn handen kreeg. “Die poletiekers hebbe mij iel men leve gekloejt.” zei hij met droefheid in zijn stem. “Ik zou is geere me ne poletieker een klapke doeng oem hem iel men levesverhoal te vertelle en hem te zegge hoe hard hij mij gekloejt heeft.”
Mijn kompaan was nogal onder de indruk van wat deze oude man te zeggen had. Het enige dat hij kon doen was als aan de grond genageld blijven luisteren en af en toe eens respectvol knikken om blijk te geven van zijn begrip voor deze man.
“Bedankt manneke. Ik zal echtwoar men best doeng oem het nog te leze zenne.” zei hij tenslotte en met die zin rondde hij het gesprek af. Ja de dingen die we te horen krijgen van de oudere bevolking zijn soms hartverscheurend. Maar soms zijn ze ook gewoon komisch.
Jan: “Goeiedag mevrouw, het is om u even te zeggen dat u bij de volgende gemeenteraadsverkiezingen kunt protesteren tegen de huidige politiek.”
Oude vrouw: “Ik zen ginne protestant, menier!”
Euh… ik ook ni mevrouw. Protestanten gaan niet van deur tot deur in een lange zwarte frak. Het zijn Jehova’s en Mormonen die dat doen. Maar stel dat protestanten toch deur aan deur zouden gaan in dergelijke outfit, dan zou ik toch de lichte neiging hebben te denken dat ze dat zouden doen om hun geloof te verkondigen, en niet om u te informeren over uw mogelijkheid tot politiek protest.
“Sommigen van die ouw mensen zijn seniel aan’t worden hé Jan. Ge moogt daar ni altijd zinnige praat van verwachten.” merkte mijn kompaan op. “Zoals die vrouw daarjuist. Eerst zei ze via de parlofoon dat ik aan de deur moest blijven wachten en dat ze naar beneden zou komen. VIJF volle minuten heb ik daar staan wachten zonder resultaat. VIJF minuten heb ik daar met mijn vingers staan draaien tot ik doorhad dat er vanachter het raam iemand met potten en pannen in de weer was. Ze was gewoon terug naar haar keuken gegaan om verder te koken in plaats van aan de deur te komen! Allé hoe seniel kunde zijn? Haar geheugen heeft waarschijnlijk meer gaten dan diej trisé die ze aan het gebruiken was!”
“Al een geluk dus dat ge die geluiden uit de keuken hoorde komen. Anders had ge daar misschien gestaan tot ge zelf de derde leeftijd bereikt had.” zei ik geamuseerd.
Met verhaaltjes over seniele bomma’s valt misschien wel te lachen, maar dat wil zeker en vast niet zeggen dat we geen respect hebben voor de ouderen. We zijn al verschillende oude mensen tegengekomen tijdens de inforeis die ons diep verbaasd hebben met hun kennis en wijsheid. Een oude man in Ekeren die gratis Yoga lessen geeft heeft een lang en boeiend gesprek met ons gevoerd waarin hij veel wijze dingen heeft gezegd. Ook een oude vrouw in Merksem verbaasde ons toen ze de ene intelligente en scherpzinnige vraag stelde na de andere over het concept van NEE. Ze was van oude leeftijd, maar haar geest was nog altijd zo kritisch en alert dat het haar jonger deed lijken dan ze eigenlijk was. Wij hebben zeer zeker een diep respect voor de oudere bevolking. De wijsheid die zij in pacht hebben, daar kunt ge van te kijken staan. Sommigen van hen zijn echter zo seniel dat ge er ook serieus van staat te kijken. Een oude vrouw die via de parlofoon haar deur opende had het zwaar te pakken. Ze stond in haar inkomhal op de trap in haar ondergoed alsof het de normaalste zaak van de wereld was! Ofwel was ze in al haar seniliteit haar kleren vergeten aan te doen (en gaat ze regelmatig ook zo naar de bakker), ofwel wou ze meer van mij dan enkel ‘geïnformeerd’ worden. Met alle respect voor de mensen van de derde leeftijd, maar in hun ondergoed hoef ik hen echt niet te zien. De ervaring was alles behalve aangenaam. En ik die dacht dat mijn hemd er soms verrimpeld uitziet! Neem het aan van een ooggetuige; er zijn rimpels die ge met de beste wil van de wereld niet gestreken krijgt.
Vandaag hebben we Deurne volledig afgewerkt! Het heeft ons drie weken en drie dagen gekost, maar het is ons uiteindelijk gelukt. Ik heb altijd wel geweten dat Deurne vrij groot is, maar ge krijgt er toch een totaal andere kijk op wanneer ge zo’n heel district deur per deur afgaat. Morgen beginnen we aan ons vierde district: Berchem!
Het dagboek is gebaseerd op waar gebeurde feiten. Verwijzingen naar en beschrijvingen van personen komen meestal overeen met de werkelijkheid, maar worden soms overdreven en in het belachelijke getrokken. Het is in geen geval de bedoeling bepaalde personen te beledigen, het is enkel en alleen de bedoeling entertainende literatuur aan te bieden.